Niedziela to dzień wolny od pracy setek tysięcy pomocnic domowych z Indonezji i Filipin w Hongkongu. W głównej dzielnicy finansowej Central, w duże mierze gromadzą się Filipinki. Najczęściej zobaczyć można je: siedzące, jedzące, grające w karty, śpiewające, tańczące, jak i handlujące.

Zapewne można mieć różne spostrzeżenia z tym związane i nie zawsze będą one pozytywne. Polska mentalność nakazywałaby tworzenie gett, w których by umieszczano zmęczone całotygodniową harówką pomocnice, separujące skutecznie od społeczeństwa. Na szczęście daleko jesteśmy od Polski a w Hongkongu jeszcze (chyba) nikt na ten pomysł nie wpadł.

Dragon-i to jeden z tych modnych klubów w Hongkongu, w których się bywa. Tu pokazuje się lokalna śmietanka towarzyska miasta i świata. A jeśli ktoś nie czuje się na siłach by tańczyć, może wybrać się do Dragon-i na kolację. Specjalnością klubu jest kuchnia japońska i chińska.

Strona internetowa klubu: http://dragon-i.com.hk
Adres: UG/F, The Centrium, 60 Wyndham Street, Central, Hong Kong

No i wszystko jasne! Ze względu na dużą ilość błędów jakie napotykam w internecie; sam od nich w przeszłości nie byłem wolny; krótkie wyjaśnienie językoznawcy było wskazane.
Sprawdź:http://www.polskieradio.pl

Może i nam się to nie podobać, nazwę miasta piszemy razem a nie oddzielnie. Mieszkaniec Hongkongu to Hongkończyk, a mieszkanka to Hongkonka. Przymiotnik utworzony od słowa Hongkong to hongkoński.

A odnośnie odmiany:

Hongkonka – Hongkonce, Hongkonek, Hongkonkach, Hongkonkami, Hongkonką, Hongkonkę, Hongkonki, Hongkonko, Hongkonkom.

Hongkończyk –  Hongkończycy, Hongkończyka, Hongkończykach, Hongkończykami, Hongkończyki, Hongkończykiem, Hongkończykom, Hongkończykowi, Hongkończyków, Hongkończyku

Hongkoński – hongkońscy, hongkońska, hongkońską, hongkońskich, hongkońskie, hongkońskiego, hongkońskiej, hongkońskiemu, hongkońskim, hongkońskimi, hongkońsku, niehongkońscy, niehongkońska, niehongkońską, niehongkoński, niehongkońskich, niehongkońskie, niehongkońskiego, niehongkońskiej, niehongkońskiemu, niehongkońskim, niehongkońskimi

Hongkong powinien utrzymać farmy by zabezpieczyć dostawy żywności na wypadek kryzysu, powiedział Edward Lai Kwok-yan, odchodzący na emeryturę szef Vegetable Marketing Organisation. Edward Lai Kwok-yan ostrzegł także mieszkańców miasta, że wkrótce zmuszeni będą płacić więcej za lepszej jakości żywność na skutek większego zapotrzebowania wśród rosnącej w zamożność Chińczyków z Chin kontynentalnych.

Wg. Lai, jeśli import warzyw z Chin kontynentalnych nagle zostałby wstrzymany, farmy w Hongkongu mogłyby zaopatrzyć miasto w warzywa na okres 7 dni. Mieszkańcy Hongkongu konsumują rocznie 660 tyś ton warzyw, z czego jedynie 16 tyś ton pochodzi z lokalnych farm. To zaledwie 1/3 tego co farmy w Hongkongu dostarczały na rynek w 1999r. Wynika z tego, że 98% warzyw jest importowanych, głównie z Chin.

Wraz z szybkim rozwojem Hongkongu, który nastąpił po 1970r, wiele lokalnych farm przeznaczono pod budowę nowych osiedli mieszkaniowych a po rozpoczęciu reform gospodarczych w Chinach w 1979 roku, chińscy farmerzy zdominowali rynek produkcji warzyw na potrzeby mieszkańców Hongkongu. Obecnie aktywne farmy w Hongkongu zajmują jedynie 19 kilometrów kwadratowych czyli 0,13% powierzchni miasta a ziemię uprawia 4700 farmerów.

Poznajcie Michael Leung, założyciela firmy „Hongkoński Miód”. Trzeba być trochę szaleńcem, jak Michael by wpaść na tak… genialny pomysł.

Ale sami zobaczcie!

Directed by Kiku Ohe. (www.thesilentlights.com). Winner 1st Prize Non-European Branded Short Film category – Shots/Cfp-e Young Director Awards, Cannes 2011.

Szkoła średnia Sing Yin w dzielnicy Kwun Tong (Kowloon), na dorocznym kongresie World Green Building Council, została uznana przez organizację Greenest Schools on Earth, za jedną z najbardziej ekologicznych szkół na świecie. Szkoła Sing Yin z chwilą przenosin do nowego kampusu w 2008 roku, wybrana została przez rząd Hongkongu jako model pierwszej w mieście demonstracyjnej ekologicznej szkoły. Wybudowanie 30-klasowego obiektu kosztowało 248 mln dolarów hongkońskich (blisko 100 milionów złotych).

Chcesz dowiedzieć się więcej o szkole, przeczytaj artykuł w gazecie SCMP.

Projekt multikulturowej mapy Hongkongu stworzyła organizacja Cultural Outings, dzięki finansowemu wsparciu z programu „Love Ideas Love Hong Kong”. Projekt i ilustracje: Joanne&Ah Lee. Planowanie i research: Poon Man-hon, Chan Yee-on Christine, Ho Sheung-pui Polly, Chan Tsz-ching Cora, Lee Kwan-ting Ansley.

Hongkong, a właściwie główna wyspa Hongkong i Kowloon, nadal jest multikulturowy choć nie jest to widoczne na pierwszy rzut oka. Spotykając Hindusów czy Nepalczyków na ulicy, nasze pierwsze wrażenia nie są na ogół pozytywne, dopiero zagłębienie się w historii Hongkongu pozwala zrozumieć doniosłą rolę różnych nacji w budowaniu świetności miasta.

Biednemu wiatr w oczy. Niestety nie ma dobrych wieści dla mieszkańców klatek w Hongkongu. Przebudowa starych budynków znacząco zmniejszyła podaż klatek w centrum miasta i w konsekwencji doprowadziła do wzrostu czynszów.  Zamieszkujący często nie więcej niż 15 stóp kwadratowych klatki (1,4 m kw) płacą za ich wynajem od kilkuset do 1500 dolarów miesięcznie(600 zł), dochodzi więc do absurdu gdyż 1 stopa kw. w luksusowych mieszkaniach wokół słynnego The Peak jest tańsza niż 1 stopa kwadratowa klatki.

W większości mieszkań wynajem 1 stopy kw. mieszkania to koszt 15-20 dolarów hongkońskich. W przypadku The Peak jest to ok 70- 80 dolarów hongkońskich. Za luksusowe mieszkanie na The Peak trzeba zapłacić nawet w przeliczeniu 90 tyś złotych czynszu miesięcznie).

Jeszcze 2 lata temu za jedną stopę płacono 30-40 dolarów, teraz średnio jest to 50-60 dolarów. Najwięcej płaci się za klatki w dystrykcie Yau Tsim Mong – 1500 dolarów. W Sham Shui Po czynsz miesięczny nie przekracza 1000-1200 dolarów hongkońskich.

Klatki to najczęściej duże mieszkania w starych blokach podzielone na kilkadziesiąt mini-pokoi, często bez okien i światła. Zamieszkują je najczęściej osoby bezrobotne, imigranci z Chin, starcy i osoby upośledzone. Na otrzymanie mieszkania komunalnego oczekuje się nawet i 10 lat. Ocenia się, że w mieście funkcjonuje nadal 100 „hoteli klatkowych”, gł. na terenie New Territories i Kowloon. Wg. innych danych tak mieszka nawet 100 tyś osób.

Problem nie jest jednak nowy, najemni, nisko wykwalifikowani pracownicy zawsze woleli mieszkać bliżej pracy by oszczędzić na biletach, nawet tłocząc się w niewielkich pomieszczeniach. Tak było w dawnej dzielnicy przemysłowej Kwun Tong, zanim fabryki przeniosły produkcję to Chin. Dużo też osób preferuje mieszkania w centrum miasta niż gdzieś w głębi New Territories czy odległych wyspach.

Coraz większa także jest podaż na mini-apartamenty do 150 stóp kw., i część właścicieli tych specyficznych hoteli dokonuje zmian, mimo że opłacalność takiego rozwiązanie nie zawsze jest większa. Chan Wah-keung, który posiada nieduże mieszkanie w Lap Shing Bldg, Kwun Tong. – 65 metrów kw., podzielił je 20 części. Od każdego najemcy pobiera od 600 do 700 dolarów, co oznacza że miesięcznie otrzymuje od 12 000 do 15 000. Gdyby podzielił mieszkanie na 4 mini-apartamenty, otrzymałby maksymalnie 10 000 dolarów (po 2 500 od mieszkania). Poza tym jak stwierdza, sami najemcy nie zgadzają się na takie rozwiązanie.

Zapewne stanowczy zakaz prowadzenia hoteli klatkowych (najczęściej działają one bez zezwoleń) oraz więcej rządowych mieszkań komunalnych rozwiązałoby ten uciążliwy dla miasta kłopot, najwidoczniej jednak sprawa jest bardziej skomplikowana niż nam to się wydaje, skoro problem mieszkań-klatek istnieje już od kilkudziesięciu lat.

Edwar Snowden dopiero co odleciał a już powstał o nim krótki film.

Niegdyś jeden z najniebezpieczniejszych portów lotniczych na świecie, a od wczoraj nowy terminal morski przyjmujący ogromne wycieczkowe promy.

_____________________

The Standard, Eddie Luk and Nectar Gan

The Kai Tak Cruise Terminal’s first visitor concluded its 20-hour stop amid a minor taxi hiccup. Mariner of the Seas, a 3,000-passenger ship operated by Royal Caribbean International, left for Japan at 4pm yesterday.

It will then proceed to South Korea and Shanghai. Tourism commissioner Philip Yung Wai-hung said the taxi shortage on Wednesday was quickly resolved and there was no such problem yesterday. Jeff Bent, managing director of Worldwide Cruise Terminals – the consortium that operates Kai Tak – said one of the three security companies mistakenly thought that no taxis should be allowed to enter the terminal.

That led to the absence of cabs between 8:30pm and 8:45pm on Wednesday. A male Malaysian tourist described it as „chaotic” after passengers spent „a long time to get on coaches to visit nearby shopping malls.” But others said they are bound to come back. „We hope that cruises can stop in Hong Kong for a longer period of time, say one or two days, so that we can have more time to shop,” said a woman tourist.

Travel Industry Council chairman Michael Wu Siu-ying said shuttle bus services should be provided by the terminal’s operator to connect Kai Tak to more areas. And these should include Kowloon City, shop managers there said.

Daisy Fong, of Yuen Hing Foods, said she did not see a single passenger. „This is not unexpected. There is no support in place to bring them to the old district,” she said. Kai Tak’s next visitor is the Voyager of the Seas, also from Royal Caribbean International, on October 15.